رساله هیپنوتراپی

به نام خدا

مقدمه :

هیپنوتیزم Hypnosis ، از ریشه واژه یونانی به معنای « خواب مصنوعی » مشتّق شده است که با  « خواب طبیعی » تفاوت دارد. زیرا فرکانس امواج مغزی فردِ درحالت هیپنوز، با امواج مغزی خواب طبیعی او متفاوت است. قِدمت خواب مصنوعی و حالت خَلسه ، به تاریخ آغاز تکلّم بشر بر می گردد.

از هزاران سال پیش در آیین ها و فرهنگ‌های گوناگون، برای بهبود وضعیت روحی و جسمانی ،ایجاد آرامش باطنی و تقویت تمرکز ذهنی و درمان بیماری ها ، هیپنوتیزم تحت عناوین ، اسامی و واژه های مختلف، مورد استفاده  قرار می گرفته است. ایرانیان ، مصر باستان ، یونانیان، آشوریان، کلدانیان، بابلی‌ها، چینی‌ها، رومیان ، هندوها و  نیز سومریان قبل از میلاد، «هیپنوتیزم» (یا خواب مصنوعی) را با اصطلاحات گوناگونی می شناختند و از این روش برای درمان بیماران ، بهره می جُستند. در ایران ،«قبایل مغ‌ها» می‌توانستند با تحمل سختی و ریاضت‌های فراوان ، خود را به مرحله‌ای از حالت خلسه برسانند تا بتوانند موجبات بعضی بیماریها و یا جرّاحی ها را فراهم سازند.

دکتر فرانس آنتوان مِسمر  Franz Anton Mesmer ، کاشف نظریه معروف مغناطیس حیوانی(animal magnetism )، از سال 1774 میلادی ، با هیپنوتیزم برای درمان بسیاری از بیماری‌های روحی مورد استفاده قرار می داد. بعداً دکترجیمزبرید  James Braid؛(۱۷۹۵ –۱۸۶۰) جرّاح ،چشم‌پزشک و فیلسوف ایرلندی ،در سال ۱۸۴۲ نام «هیپنوتیزم » را تثبیت کرد.

هیپنوتیزم درمانی ، شاخه‌ای از علم روان‌شناسی است که می توان از طریق مکالمه و القای تلقینات هدفمند به ضمیر ناخودآگاه خود و یا دیگران، ارتباط برقرار نموده و تاثیر گذاشت. شخص هیپنوتیزور، می تواند نکات مفید، سازنده و درمانی را به ضمیر ناخودآگاه فرد هیپنوتیزم شونده، تلقین کند.

روش هیپنوتیزم، بر دو رکن مهّم استوار و تاثیرگذار می باشد :

الف – کاربرد قوانین تلقین پذیری سوژه . ب – قرار گرفتن سوژه به حالت خلسه ی هیپنوتیزمی .

جلد سوّم کتابی را که تحت عنوان « رساله هیپنوتراپی» از مجموعه سه جلدی، در پیش رو دارید، (مجلدات اوّل و دوّم آن چاپ و منتشر شد) اینجانب به الباقی1000سئوال دگرهیپنوتیزمی، خودهیپنوتیزمی،  هیپنوتراپی و روان درمانی، پاسخ داده ام و به رشته تحریر در آمده و به زیور طبع آراسته شده است و اینک به محضر پزشکان عالیقدر و دانشجویان عزیز رشته علوم روانشناسی تقدیم می دارم .

                                                با سپاس و احترام – احمد علاّمهِ فلسفی