فراروان شناسی

به نام خدا

فراروان‌شناسی یا متافیزیک یا  مابَعدالطبیعه ،  شاخه‌ای از فلسفه است که به پژوهش درباره چِیستی و کُنه وجود، زندگی و جهان در ارتباط با مسائل ابتدایی و کَلان واقعیت اجتماعی و ذهنی فراتر از علوم طبیعی می‌پردازد.  در واقع، فراروان‌شناسی به سئوالاتی از نوع «چرا چیزها هستند ؟» و «چرا جهان وجود دارد؟» پاسخ می دهد و تلاش می‌کند تا ابعادِ اَعماق وجود و واقعیت، اعم از موضوعاتی مانند نقد ذهن، علّت و معنا را بررسی کند.

 علوم مابَعدالطبیعه یا فراروان‌شناسی،تکرار القاء آیین های اغواگرانه، گمراه کننده و خُرافات در غالب عرفان های کاذب نوظهور تناسخ جایگزین معاد و زندگی پس از مرگ، انکار خدا، وحی‌ستیزی و  شریعت‌گریزی توسط فرقه های شیطان پرست مُشرکان ، کافران  و سایر مکاتب اِلحادیِ جاهلان، منافقان، معاندان و مغرضان نیست. بلکه پاسخ صحیح به مسائل فلسفی فراروان‌شناسی باید مبتنی بر آموزه‌های عرفان اصیل در تمام ابعاد؛ مانند عقاید، اخلاق و احکام، با اصول دین اسلام  و وحدانیّت پروردگارمتعال یکتا، منطبق باشد.

شیخ الرئیس ابوعلی سینا، (۳۵۹–۲ تیر ۴۱۶ خورشیدی، ۹۸۰–۱۰۳۷ میلادی) حکیم ، طبیب نامدار و از مشهورترین و تأثیرگذارترینِ فیلسوفان و دانشمندان ایران‌ و جهان و صاحب مکتب «حکمت‌ یا فلسفه مشرقی‌» است که « مابَعدالطبیعه» یا «فرا روان شناسی» را هزار سال پیش، در آخرین فصل کتاب «الاشارات و التنبیهات»، بنیاد نهاد . در حالی که پژوهشگاه « فرا روان شناسی» در اروپا و آمریکا، حدود 150 سال پیش برپا شده است. پژوهش‌ درباره‌ دو مفهوم‌ مسأله «وجود» و «موجود»،  از آغاز فلسفه‌ همواره‌ فیلسوفان‌ را به‌ خود مشغول‌ داشته‌ و یکی‌ از مهم‌ترین‌ مباحث‌ متافیزیک یا «مابعد الطبیعه‌» بوده‌ است‌. از فیلسوفان‌ پیش‌ از سقراط گرفته‌ تا افلاطون‌ و سرانجام‌ ارسطو و نیز فیلسوفان‌ دورانهای‌ بعدی‌ مانند :کانت ،هگل، مارتین هایدگر، ژان پل سارتر، ملاّصدرا تا علاّمه طباطبایی، همگی‌ به‌ پژوهش ‌درباره مفهوم ‌«وجود» یا «موجود» و «مابَعدالطبیعه» پرداخته اند . بدین‌سان‌ جای‌ شگفتی‌ نیست‌ که‌ مسأله شناخت‌ هستی‌ در تفّکر فلسفی‌ اسلامی‌ نیز، از همان‌ آغاز جای‌ ویژه خود را داشته‌ است‌. فراروان‌شناسان درتلاش‌های خود برای درک عمیق‌تر واقعیّت و معنا، به مواضعی متفاوت ازجمله: رئالیسم یا « واقع‌گرایی » (Realis)، ایده‌آلیسم یا«آرمان‌گرایی» ( Idealismus )،اگزیستانسیالیسم یا «هستی‌گرایی» ( Existentialis )، و اندیشه‌های مذهبی متمایل می‌شوند. مطالعه ، تحلیل و ادراک مسائل فراروان‌شناسی، اصولاً نیازمند تفّکر فلسفی و ذهنیّت عمیق است. فراروان‌شناسی ، به تحقیق و بررسی انواع پدیده‌های خارق العاده می پردازد که نمی‌توان آن‌ها را به آسانی از طریق دانش تجربی و علمی متعارف توضیح داد. از جمله شامل : *- ادراکات فرا حسّی *- ایمان به غیب  *- انگیزه‌های متعالی  *- دورآگاهی یا تله پاتی *- آینده نگری   *-روان سنجی  *- جنبش فراروانی یا  روان حرکتی یا روان جنبشی  *- تجربه نزدیک به مرگ  *- بقای خودآگاهی پس از مرگ  * – پیش آگاهی یا الهام یا پیش شناخت  *- روشن بینی، غیب گویی و بصیرت  *-    حرکت اجسام با نیروی تمرکز نگاه نافذ و با قدرت مانیه تیزم   *- رفت ‌وآمد ارواح *-وقایع همزمان تصادفی حوادث وسایرفعالیتهای روحی و شهودی  می‌شود. تصریح می شود که فراروان‌شناسی یا «مابَعدالطبیعه»، به مطالعه و تحقیقات پدیده‌های فوق توانایی روانی، روحی و حسّی بشر می‌پردازد که غالباً خارج از دامنه درک عِلمی متعارف قرار دارند.

دانشمندان مادی نگر، تنها اصرار دارند از طریق اثبات آزمایشگاهی و تکرار تجربه پدیده های روحی در حوزه«مابَعدالطبیعه» ، حاضر به پذیرش شوند. بدیهی است اثبات پدیده های ناشناخته متافیزیکی با مبانی عِلم فیزیک، اساساً نامتجانس و متفاوت می باشد و لذا تکرار تجربه آن با معیار و سنجش دستگاه ها و ابزارآلات  فیزیکی ممکن نیست. بلکه اثبات آن از طریق معیارها و روش های ذیربط علوم نامتعارف «مابَعدالطبیعه» امکان پذیر می باشد. اما آثار و شواهد پدیده های روحی و روانی خارق العاده بشر و سایر مخلوقات را در «مابَعدالطبیعه» مانند:«ادراکات فراحسّی»، « بقای خودآگاهی پس از مرگ»  و امثالهم را نمی توان هرگز انکار کرد.

اینجانب مجموعه کتاب « فرا روان شناسی »را در سه جلد، به رشته تحریر و زیور طبع آراسته ام که جلدهای اوّل و دوم آن چاپ و منتشر شد و اینک جلد سوّم آن تقدیم می گردد.

                                                                                                        باسپاس و احترام

                                                                                                        احمد علامه فلسفی