عُمَر خَیّام نیشابوری (نام کامل: غیاث‌الدین ابوالفتح عُمَر بن ابراهیم خَیّام نیشابوری) (تاریخ تولد ۲۸ اردیبهشت ۴۲۷ خورشیدی (۴۳۹ ق) در نیشابور – تاریخ درگذشت ۱۲ آذر ۵۱۰ خورشیدی در نیشابور) همه‌چیزدان، فیلسوف، ریاضی‌دان، ستاره‌شناس و شاعر رباعی‌سرای ایرانی در دوره سلجوقی است. گرچه پایگاه علمی خیام برتر از جایگاه ادبی اوست و لقبش «حجّهالحق» بوده‌است، با توجه به یکی از ابیات اشعار خیام درباره چرخش جهان و سیارات و حیران بودن آدمی در این میان، بسیاری از محققان ادبی و علمی معتقدند که خیام سالها قبل از دانشمندان مشهوری همچون گالیله و کوپرنیک می‌دانسته که سیارات درحال گردش به دور خورشید می‌باشند. در این شعر اینطور آمده‌است که:
“این چرخ فلک که ما در او حیرانیم فانوس خیال از او مثالی دانیم
خورشید چراغ‌دان و عالم فانوس ما چون صوریم کاندر او حیرانیم (گردانیم)“
ادوارد فیتز جرالد، ترجمه خود از اشعار خیام، شاعر، ریاضی‌دان ، منجم و فیلسوف ایرانی را «رباعیات عمر خیام» نامیده‌است. در اهمیت رباعیات خیام همین بس که مارک تواین نیز آن را می‌ستاید وخیام را، اساس و سرلوحه کارهای خود قرار می دهد. یکی از رباعیات خیام بسیار مورد توجه محققان بوده‌است؛: «در درون و بیرون، بالا و پایین و پیرامون این جهان هیچ چیزی نیست جز یک نمایش سایه جادویی که در جعبه ای نمایان می‌شود و شمع این نمایش سایه جادویی، خورشید است، دایره ای که ما در آن پیکره‌های خیالی هستیم که می‌آییم و می‌رویم.»
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.