گوآتاما بودا ، فیلسوف

    سیدارتا گَوتاما بودا ( بت ریاضت کش و حکیمی بود که بر پایه آموزش‌های وی، آیین و اندیشه فلسفی بودایی بنیان گذاشته شد. بودا میان سده چهارم و ششم پیش از میلاد در بخش خاوری هند باستان می‌زیسته‌است.گوتاما، شخصیت محوری در آیین بودایی است. مرگ بودا حدود ۴۰۰ تا ۴۸۳ سال پیش از میلاد مسیح (۸۰ سالگی) .  آموزه‌های بودا نخستین بار حدود ۴۰۰ سال پس از درگذشت او، به رشته تحریر درآورده شد.

     بودا تصمیم گرفت که دانش جدیدی که به آن دست یافته بود را با مردم به اشتراک بگذارد تا آن‌ها نیز بتوانند چرخه زندگی و مرگ را تحت تسلط خود درآورند. بودا اولین خطابه خود را پس از روشن بینی ایراد کرد. این اولین خطابه دهاماچاکا نامیده شده‌است. دهاماچاکا به معنی برپایی آگاهی است. اگرچه گاهی از آن به عنوان چرخ حقیقت یاد می‌کنند. او ثروت و قدرت زیاد خود را به عنوان یک شاهزاده و ریاضت کشیدن و شکنجه دادن خود با محروم کردن بدن از نیازهای اساسی را رها کرد و در عوض «راه میانی» را برگزید. او به نیازهای بدنش به جای خواسته‌های ذهنش توجه نمود. این «راه میانی» که او را در خروج از رنج و عذاب یاری نمود در اولین خطابه بودا در هشت نکته ارائه شده‌است:

*-درک صحیح *-تفکر صحیح *-صحبت صحیح *-فعالیت صحیح

*-امرار معاش صحیح *-تلاش صحیح *-اندیشه صحیح *-تمرکز صحیح .    پیروی از این هشت نکته باعث فهمیدن چهار حقیقتی می‌شود که باعث خروج انسان از چرخه مرگ و زندگی و رسیدن به نیروانا می‌گردد.