امام محمد غزالی ، فیلسوف

   امام محمد غزالی (۴۵۰ — ۵۰۵ ه‍.ق) همه‌چیزدان، فیلسوف، متکلم و فقیه ایرانی و یکی از بزرگترین مردان تصوف سده پنجم هجری است.

   تمدن اسلامی در اوج و شکوفایی خود، شاهد ثمره‌هایی در زمینه‌های مختلفی بود، که غربیان از دست‌آوردهای علمی و تألیفات مسلمانان بهره گرفته، به نام خودشان مطرح نمودند. آرا و آثار استادان مسلمان از جمله ابن‌سینا، رازی، ابن‌هیثم، غزالی، ابن‌رشد و… آنان را مبهوت و متحیر نمود؛ لذا پاپ‌ها و دستگاه‌های کلیسا و دولت‌های غربی و مستشرقان آن‌ها مصمم شده‌اند برای فراگیری علم و تمدن مسلمانان و رشد علمی خود و پی‌ریزی مقدمات علمی یک نهضت فرهنگی و یک تمدن جدید گام‌هایی بردارند: انتقال علوم و تمدن اسلامی، ربودن کتاب‌های کتاب‌خانه‌ها و نسخه‌های خطی و پژوهش‌های علمی در کتاب‌های مسلمانان سه گام اساسی در این زمینه بود.

   در این راستا، متفکران غربی، آرا و نظریات اندیشمندان اسلامی را با تغییرات جزئی به نام خودشان منتشر می‌ساختند؛ از جمله آثار غزالی مثلاً در باب منطق، کتاب «مقاصد الفلاسفه» را «یوحنای» اسپانیایی ترجمه، و به نام خودش چاپ کرد و حتی دکارت و کانت بعضی از مهم‌ترین اندیشه‌های فلسفی خویش را از کتب فلسفی غزالی گرفتند و به نام خود مطرح نمودند. و بی‌جا نیست که شباهت‌های بسیاری بین غزالی و دکارت وجود دارد. در یک نگاه کلی اگر ما به کارنامه اسلام در طول قرون گذشته گذری داشته باشیم، کتاب‌ها و کتاب‌خانه‌ها، مدارس و دانشگاه‌ها، در علم طب و بیمارستان‌ها، دارو‌سازی و علوم طبیعی، نجوم و ریاضیات، فیزیک و شیمی، جغرافیا و جهان‌گردی، تاریخ‌نویسی، ملل و نحل، عقاید و مذاهب، فلسفه، کلام و حکمت، هنرهای زیبا، عرفان و ادب و… مسلمانان در سطوح عالی جای داشته‌اند و غرب، دندان طمع و غارت به آن‌ها انداخت.