روان شناسی اسکیزوفرنی

برای دانلود فهرست و  مقدمه بر روی روان شناسی اسکیزوفرنی کلیک کنید.

جنون جوانی یا اسکیزوفرنی«schizophrenie»،از ریشه یونانی skhizein به معنی شکسته شدن ،جدا کردن،گسستن و شکافتن است و phren به معنای روح و ذهن می باشد.

اسکیزوفرنی به معنی ذهن گسیخته نیست بلکه به معنی«اختلال شخصیت» یا«هویت پریشی» مطرح است.لذا نباید آن را با«اختلالات شخصیت تجزیه ای» اشتباه تلقی کرد.

بیمار مبتلا به اسکیزوفرنی،رابطه خود را با دنیای خارج می گسلد و با جدا شدن ،از واقعیات اجتناب می ورزد و در افکار و اوهام خویش فرو می رود.

اغلب این مبتلایان که ظاهرأ بی حس و بی رمق هستند،در دنیای خاص خود زندگی می کنند و گویی هیچ اعتنایی به محیط و اطرافیان خود ندارند و به صورت گوشه گیری و انزواطلبی عمر خود را در عوالم تخیلات و اوهام خویش سپری می کنند زیرا بیماران اسکیزوفرنی احساس می کنندکه ارزش و اعتبار فردی و اجتماعی خود را از دست داده اند و سربار خانواده و جامعه هستند لذا از واقعیات و حقایق زندگی فرار می کنند و در عزلت خویش مأوا می گیرند.

 تا قبل از دهه شصت میلادی،مبتلایان به بیماری اسکیزوفرنی را در تیمارستان ها ویا در زندان ها محبوس می کردند بدیهی است نگهداری بیماران روانی در این اماکن ،نه تنها کمکی در بهبود آنها به عمل نمی آمد بلکه بر اثر فشار های روحی و جسمی دچار استرس های شدیدی می شدند که در نتیجه زمینه ی تشدید و بحرانی کردن اسکیزوفرنی چندبرابر می شد.

امروزه بر اثر تحقیقات ،مطالعات ،تجربیات و آگاهی رسانی گسترده ،نتیجه این شده است که  باید با درک صحیح و منطقی این بیماران را تحت روان پزشک در میان خانواده ،اجتماع و جامعه صادقانه پذیرفت و این رازی است که موجبات تقویت اعتماد به نفس و عزت نفس و بهبودی نسبی بیمار را فراهم می سازد و یا حداقل سبب می گردد که بیمار از حالت بحرانی و شدت عارضه خود خارج شود.زیرا همدردی و حمایت های عاطفی و انسانی کمکی در جهت کنترل ،نظارت و تعدیل اسکیزوفرنی خواهد بود.برای مثال می توان به دکتر جان نش ،ریاضیدان آمریکایی و برنده جایزه نوبل اشاره کرد که سخت به بیماری اسکیزوفرنی مبتلا بوده اما دوستان و جامعه دانشگاهی و بستگانش اورا به حال خود رها نکردند بلکه از هر جهت اعم از رفتاری ، گفتاری ، کرداری  عاطفی و روحی او را مورد حمایت صادقانه و صمیمانه قرار دادند و با درک صحیح او، وی توانست بدون مصرف داروبهبود یابد و به جامعه باز گردد .

اسکیزوفرنی ،بیماری روانی شدید و غامض مرکب از چندین عارضه روانی است که ذهن انسان را آشفته و ازهم گسیخته می نماید و تشخیص این نوع بیماری دشوار بوده ومستلزم این است که روان شناس ،روانکاو و روان پزشک باید حاذق و با تجربه باشد تا با مهارت ، دقت و شکیبایی بتواند با

ریشه یابی دقیق تشخیص و تجویز صحیح بدهد. میان احساسات و افکاربیمار اسکیزوفرنی ،وحدت ،انسجام و منطق وجود ندارد و به همین علت طبیعی و عادی نمی باشد. بیمار توانایی تشخیص و تفکیک میان واقعیت و توهم را ندارد و دچار سر درگمی و رفتاری غیر عادی می گردد.

برای تشخیص بیماری اسکیزوفرنی ،گاهی بیمار 6 ماه باید تحت نظر روان پزشک باشد.

از دیگر علایم اسکیزوفرنی ،گوشه گیری و انزواطلبی است اما نمی توان هر فرد گوشه گیر و منزوی را بدون روانکاوی و بررسی لازم به او اسکیزوفرنی اطلاق کرد.

سن ابتلا به بیماری اسکیزوفرنی از 15تا 45 سالگی شایع تر است.اما علایم بارز عارضه اسکیزفرنی که از شدیدترین اختلال اعصاب و روان بشمار می رود ،گاهی در نهاد فرد تا سنین 50 سالگی مستتر و مخفی است و ظهور و بروز نمی یابد مگر اینکه زمینه ی تحریکات زیست محیطی  و عوامل دیگرموجبات بیداری و عیان شدن آن را فراهم سازد، بدیهی است بعد از آنکه توسط روانپزشک وجود عارضه اسکیزوفرنی تشخیص داده شده باید تا آخر عمر تحت مراقبت پزشکی و حمایت های لازم قرار گیرد از جمله تامین دارو و تجویز منظم آن.

اسکیزوفرنی که از مهمترین انواع روان پریشی است به عنوان یک بیمار روانی واحد محسوب نمی شود بلکه ترکیبی از چندین عارضه روانی با علائم مشترک بالینی مربوط به افکار،عواطف،ادراک،احساسات،رفتار،گفتار،کردار فرد شامل می شود. مهمترین وجه شاخص اسکیزوفرنی ،بروز اختلال شدید در عملکرد روحی و روانی فرد و نیز قطع ارتباط او با واقعیت می باشد.

 اغلب مردم از دوران های گذشته تا یک قرن اخیر به دلیل حاکمیت جهل و خرافات در جامعه ی ،بیماری های روانی حاد از جمله اسکیزوفرنی را از منظر ماورایی می نگریستند ومعتقد بودند که شیاطین در وجود انسان رخنه و مأواء کرده وباید با ضرب وشتم فرد بیمار ،شیاطین را از بدن او خارج کرد.لذا بیماران را شلاق و کتک می زدند.اما با پیشرفت علم و دانش بویژه در حوزه روان شناختی ،دریک قرن گذشته این نگرش خرافی حتی المقدور تا حدودی از بین رفته است و اغلب مردم آگاهی و بصیرت لازم را پیدا کرده اند و دریافته اند که انواع نابسامانی های روحی و روانی مانند اسکیزوفرنی ناشی از برو اختلال در عملکرد دستگاه مغز بر اثر مواردی به نام ناقل های عصبی شیمیایی است و این بیماری مانند سایر بیماری های گوناگون انسان می باشد و ارتباطی به عوامل ماورایی و موجودات ناشناخته ای ندارد.بیماری اسکیزوفرنی مثل سایر بیماری های جسمی نه تنها ننگ و مایه سرافکندگی و حقارت نیست بلکه باید تحت نظر درمان و دارویی روان پزشک حاذق در طول مدت کافی قرار گیرد. در آن صورت بیمار قادر خواهد بود که به جامعه با اعتماد به نفس بازگردد و فعالیت عادی زندگی خود را ادامه دهد.در غیر این صورت با عود بیماری،رفتارهای غیرمترقبه و غیر منطقی و نامتعارف و بعضأ خطرناک از خود بروز می دهد که موجبات رنج خود و خانواده و اطرافیان را فراهم می سازد.اسکیزوفرنی در همه اقشار جامعه می تواند بروز و ظهور کند.لذا این بیماری روانی به یک قشر خاصی تعلق ندارد.

خاطرنشان می سازد که اشخاص نا آگاهی برای بهبود بخشیدن بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی , خودسرانه ازدواج را توصیه می کنند و به آن ها اصرار می ورزند  صاحب فرزند هم بشوند، تاکید می شود که کاملأ این توصیه و تجویز اشتباه است.