دیوید هیوم (David Hume) (تاریخ تولد۷ مه ۱۷۱۱ – تاریخ درگذشت ۲۵ اوت ۱۷۷۶)، از فیلسوفان اسکاتلندی و از پیشروان مکتب تجربهگرایی بود. او بزرگترین فیلسوف تاریخ بریتانیا و مکتب تجربهگرایی بوده است. زمانی که به الحاد متهم شد گفت: باید بگویم که کفر خود را میپذیرم. او کسی بود که بر کانت تأثیر بسیاری گذاشت. این جمله کانت معروف است که :هیوم من را از خواب جزم اندیشم بیدار کرد.
زیبایی و زشتی اموری صرفاً ذهنی هستند و در جهان واقعی وجود ندارند. سرشت اخلاقی در انسان وجود نداشته و ندارد. آنچه که بشر را به این سمت (وجود اصول اخلاقی) سوق دادهاست، تنها یک نتیجهگیری کلی است که از مثالهای جزئی حاصل شده و آنچه که حقیقت است، احساس ماست، نه ارزشی اخلاقی. از نظر هیوم فلسفه اخلاق در اصل فلسفه نیست و صرفاً منشأ احساسی دارد. او در جایی میگوید:این از نظر منطقی قابل توجیه خواهد بود اگر من دنیا را از بین ببرم تا دست من خراشی نبیند ولی این کار و تصمیم عاری از احساسات است. در نتیجه او فلسفه اخلاق را تاحد زیادی قبول ندارد.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.