جمهوری نامیبیا

به نام خدا

مقدمه :

جمهوری نامیبیا  کشوری در جنوب آفریقا است و در مرز غربی آن اقیانوس اطلس قرار دارد. این کشور از شمال با آنگولا و زامبیا، از شرق با بوتسوانا و از جنوب با آفریقای جنوبی هم‌مرز است، همچنین از سمت شرق مرز کمی به طول کمتر از ۲۰۰متر با زیمبابوه دارد.    ویندهوک پایتخت آن و همچنین پرجمعیت‌ترین شهر کشور است. این کشور عضو سازمان ملل متحد، اتحادیه آفریقا و همچنین اتحادیه کشورهای همسود است. زبان رسمی این کشور انگلیسی و جمعیت آن3میلیون نفر است. واحد پول این کشور دلار نامیبیا است. ۸۵ درصد مردم این کشور مسیحی هستند و ۱۵ درصد بقیه پیرو ادیان بومی منطقه‌اند.

تاریخچه – نزدیک به ۲۰۰۰ سال پیش، نامیبیای فعلی زیستگاه قوم سان بود. در اواخر قرن ۱۵ میلادی، دریانورد پرتغالی،« بارتولومو دیاز » اولین اروپایی ای که از نامیبیا دیدن کرد لقب گرفت.  قوم هررو که به زبان بانتو تکلم می‌کردند در سال ۱۶۰۰ میلادی به نامیبیا مهاجرت کردند.

بخش اعظم منطقه نامبیای امروزی از سال ۱۸۸۴ تا پایان جنگ جهانی یکم مستعمره آلمان بود.   کشور نامیبیا پیش از این آفریقای جنوب غربی نام داشت. این منطقه در سال ۱۸۸۴ به مستعمره رژیم آلمان  فاشیست و استثمارگر  تبدیل شد.

نخستین نیروهای نظامی آلمان در سال 1889 میلادی به این مستعمره اعزام شدند. سربازان آلمانی بدون هیچ واهمه ای به زنان و کودکان تجاوز کرده ، اهالی را شکنجه و به قتل می رساندند. در نهایت اقوام هِرِرو و ناما که همه چیز خود را از دست داده و علاوه بر زورگویی آلمان ها دچار گرسنگی هم شده بودند دست به شورش زدند.  بین سالهای ۱۹۰۴ تا ۱۹۰۸ نیروهای جنایتکارآلمانی، ده‌ها هزار تن از مردم قبیله هررو را قتل‌عام کردند، آن‌ها به این دلیل کشته شدند که علیه استعمار آلمان قیام کرده بودند.

ارتش فاشیست رایش دوم آلمان استعماری  ، بدون هیچ واهمه ای به زنان تجاوز کرده ، مردم نامیبیا را شکنجه و به قتل عام می کردند.این فاجعه یکی از مرگبارترین وقایع تاریخ استعماری آفریقا محسوب می شود. بین سال های 1904 تا 1908 میلادی حدود 80 درصد از جمعیت قوم هِرِرو و 50 درصد از مردم قوم ناما که در مستعمره آفریقای جنوب غربی آلمان ( نامیبیا امروزی) زندگی می کردند توسط نیروهای مسلح سازمان استعماری رایش دوم آلمان ( 1915 – 1884 ) قتل عام شدند.  در مجموع 75 هزار مرد ، زن و بچه به شکلی وحشیانه جانشان را از دست دادند. شاید این رقم در برابر تعداد قربانیان نسل کشی های بعدی قرن بیستم به نظر اندک برسد اما نباید فراموش کرد که در آن روزگار این منطقه بسیار کم جمعیت بود و امروز نیز جمعیت نامیبیا به نسبت دیگر کشورهای آفریقایی به رغم وسعت خاکش اندک است.

در ژوئن سال 1904 یک ژنرال بیرحم آلمانی به نام لوتار فون تروتا به همراه هزاران سرباز وارد مستعمره شد. ژنرال لوتار فون تروتا اعتقادی به مذاکره و دلجویی از اقوام محلی نداشت و کشتار را به عنوان راه حل نهایی می دانست.   ژنرال فون تروتا  جنایتکار آلمانی ، در فرمان سرکوب مردم خطاب به نیروهایش نوشت: « سیاست من در گذشته و امروز هم اعمال زور توام با ایجاد وحشت مطلق و حتی بی رحمی است. من قبایل محلی با ریختن آبشارهای خون و صرف پول نابود خواهم کرد. تنها پس از چنین پاکسازی که چیز جدیدی ظهور کرده و دوام خواهد داشت».

سرکوب اقوام محلی توسط آلمان ها بی رحمانه و خشونت بار بود. دستور این بود که همه اعم از زن و مرد و بچه از بین بروند. کشتار اقوام هِرِرو و ناما کاملا برنامه ریزی شده بود. بسیباری از آنها به اردوگاه های محصور از جمله ویندهوک ( پایتخت امروزی نامیبیا) ، اسواکوپموند و شارک آیلند اعزام شده اند.  این اردوگاه ها در واقع قتلگاه این مردم بودند. تمام آنها بر اثر بیماری ، بدرفتاری و گرسنگی جان دادند. سرهای بریده قربانیان برای انجام تحقیقات نژادی به آلمان فرستاده شد.این قتل عام که 75 هزار نفر را قربانی کرد باعث شد تا عملا هیچ اثری از اقوام هِرِرو و ناما و فرهنگ آنها باقی نماند.

در انتظار به رسمیت شناخته شدن این نسل کشی از سوی دولت آلمان ، محققان در حال بررسی مفهوم نسل کشی هستند. تحقیقات در مورد این فاجعه از سوی مورخان غیر نامیبیایی و بر اساس منابع آلمانی انجام شده است.

در سال ۱۹۱۵ و درگیر بودن آلمان در جنگ جهانی اول، آفریقای جنوبی از فرصت استفاده کرد و نامیبیا را تحت تسلط خود درآورد.  در سال ۱۹۲۱ میلادی، نامیبیا به عنوان منطقه تحت قیومیت اتحادیه ملل به آفریقای جنوبی واگذار شد.  به محض انحلال اتحادیه ملل در سال ۱۹۴۶ میلادی، آفریقای جنوبی از پذیرفتن استرداد نامیبیا به سازمان ملل و پس دادن نامیبیا که توسط اتحادیه ملل به ودیعه به این کشور سپرده شده بود، سر باز زد.  در سال ۱۹۶۶ سازمان ملل بار دیگر به آفریقای جنوبی هشدار داد که از این منطقه صرفنظر کند، اما باز هم آفریقای جنوبی زیر بار نرفت.

در سال ۱۹۷۴ و بنا به قطعنامه سازمان ملل متحد مبنی بر الزام انتقال قدرت نامیبیا از طرف آفریقای جنوبی به سازمان ملل تأکید کرد. نخست‌وزیر وقت آفریقای جنوبی، بالتازار ورستر این قطعنامه را رد کرد، ورستر اعلام کرد دولتش آماده مذاکره برای استقلال نامیبیا است ولی نه با گروه مبارز استقلال «سواپو SWAPO ». چندی بعد سازمان ملل «سواپو  SWAPO   » را به عنوان نماینده مشروع مردم نامیبیا به رسمیت شناخت.

در سال ۱۹۸۵ در آفریقای جنوبی ، اقدام به براندازی دولت و برچیده شدن نظام آپارتاید و چندنژادی شدن و نیز  نصب دولت جدید در این کشور گردید. سرانجام در سال ۱۹۸۸، آفریقای جنوبی با طرح استقلال نامیبیا موافقت کرد.

چرا این قتل عام برای نزدیک به یک قرن فراموش شد؟ پس از پایان جنگ جهانی اول این مستعمره به تصرف بریتانیایی ها درآمد و آنها گزارشی را در مورد فجایع استعمار آلمان تهیه کردند. با این حال، این گزارش خیلی زود به نام « اتحاد سفیدها» به بایگانی راکد سپرده شد. مبارزه طولانی نامیبیا برای استقلال که در دهه 1990 به دست آمد در تداوم سکوت درباره این قتل عام دخالت داشت. سرانجام با اقدام بازماندگان غیر مستقیم قربانیان این فاجعه در صحنه بین المللی مطرح شد.

این فاجعه غم انگیز در پیچ و خم های فراموشی مفقود و در اسناد تاریخی مدفون شد. با اینکه در میانه دهه 1990 میلادی این کشتار سوژه یک تحقیق شد و هم اکنون جمهوری فدرال آلمان قصد دارد رسما آن را به عنوان نسل کشی بپذیرد، این جنایت تاریخ استعماری آفریقا امروز به عنوان نخستین نسل کشی قرن بیستم محسوب می شود.   رهبر SWAPO،  «سم نوجوما Sam Nujoma »در ۲۱ مارس ۱۹۹۰ به عنوان رئیس جمهور نامیبیا انتخاب شد. نامبیای تحت  کنترل آفریقای جنوبی درآمد و پس از جنگ مرزی جنوب آفریقا در ۲۱ مارس ۱۹۹۱ استقلال خود را به دست آورد.نوجوما در سالهای   ۱۹۹۴ و   ۱۹۹۸  بار دیگر به عنوان رئیس جمهور نامیبیا برگزیده شد. سرانجام در سال ۲۰۰۴ میلادی دوره ریاست جمهوری نوجوما، منقضی شد.

هاگه گینگوب نخستین نخست‌وزیر نامیبیا پس از استقلال این کشور بود که از سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۲ میلادی در این منصب قرار داشت. از زمان استقلال کشور نامیبیا در ۲۱ مارس سال ۱۹۹۰میلادی، تاکنون حزب حاکم در این کشور شمرده می‌شود.  « هاگه گینوب » (Hage Gottfried Geingob) از 21مارس 2015میلادی به طور رسمی به عنوان رییس جمهور جدید نامیبیا معرفی شد.

…، اینک کتابی را که تحت عنوان «   جمهوری نامیبیا  » پیش رو دارید ، مولف تلاش خود را برده است تا این اثر به نحو مطلوب به زیور طبع آراسته شود تا مورد استفاده علاقه مندان برای آشنایی با این کشور،  قرار گیرد       با سپاس و احترام-  احمد علامه فلسفی

فهرست عناوین کتاب

مقدمه………………………………………………………………………3

فصل اول –جغرافیا…………………………………………………..17

فصل دوم-تاریخ……………………………………………………….19

 فصل سوم – فرهنگ……………………………………………….45

 فصل چهارم- اقتصادی…………………………………………… 49

  فصل پنجم -ساختار سیاسی و حکومتی ………………….57

فصل ششم –روابط جمهوری اسلامی ایران  با جمهوری نامیبیا67

فصل هفتم -جاذبه های گردشگری ، کاخ ها وموزه ها  .  71

نامیبیا در یک نگاه  :  Republic of Namibia         

پایتخت……………………………………. ویندهوک (بزرگترین شهر)

زبان رسمی…………………………….      انگلیسی

نوع حکومت……………………………      جمهوری

رئیس‌جمهور……………………………       هیفیک پونی پوهامیا

نخست‌وزیر……………………………….     ناهاس آنگولا

استقرار از آفریقای جنوبی………     ۲۱ مارس ۱۹۹۰

مساحت…………………………………..      ۸۲۵٬۴۱۸کیلومتر مربع

جمعیت…………………………………….. 3 میلیون نفر

واحد پول…………………………………..    دلار نامیبیا (NAD)