اریتره

به نام خدا
مقدمه :
اریتره کشوری بر کرانه دریای سرخ در شمال شرقی آفریقاست که در سال ۱۹۹۳ پس از جدایی از اتیوپی مستقل شد. نام اریتره از واژه‌ای یونانی به معنای «سرزمین سرخ» گرفته شده‌است.اریتره از شمال و غرب با سودان، از جنوب با اتیوپی و جیبوتی و از شرق با دریای سرخ هم‌مرز است. بیش از ۹۰۰ کیلومتر در کرانه دریای سرخ ساحل دارد.مجمع‌الجزایر دهلک در نزدیکی بندر مصوع در دریای سرخ قرار دارد
مساحت اریتره ۱۱۷٬۶۰۰ کیلومتر مربع و جمعیت آن 7 میلیون نفر است که حدود ۵۰ تا ۶۲٫۵ درصد از مردم اریتره مسیحی (بیشتر ارتدوکس) و ۳۶٫۵ تا ۵۰ درصد مردم این کشور مسلمان سنی هستند.
تیگرینیا، عربی و انگلیسی در این کشور حالت زبان‌های رسمی را دارند. تیگرینیا زبانی است از ریشه سامی.
تنگه راهبردی باب‌المندب راه تماس آبی اریتره با یمن را تشکیل می‌دهد. اریتره و اتیوپی بین سال‌های ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۰ میلادی درگیر جنگ مرزی تمام‌عیار بودند که حدود ۸۰ هزار کشته برجا گذاشت.
قبایل: شامل 9 قبیله که عبارتند از: تیگرینیا 50%، تیگری 31.4%، ساهو 5%، آفار 5%، بجا 2.5% و بیلن 2.1%، کونامه 2%، نارا 1.5% و رشادی 0.5%
تاریخچه – مستعمره ایتالیایی اریتره از نواحی ساحلی اتیوپی و زمین‌های مورد ادعای ترکان عثمانی در ۱۸۹۰ ایجاد شد. اریتره به صورت پایگاهی برای تسخیر اتیوپی (۱۹۳۵ تا ۱۹۳۶) از سوی ایتالیای استثمارگر استفاده گردید.
در ۱۹۴۱ زمانی که ایتالیایی‌ها از شرق آفریقا اخراج شدند، سرزمین اریتره توسط حکومت استعمارگر بریتانیا، یعنی سلطان غارتگران جهان استثمار شد. در ۱۹۵۲ این سرزمین به صورت ایالتی خودمختار با اتیوپی تشکیل فدراسیون داد .
الحاق اریتره به عنوان یکی از استان‌های اتیوپی در ۱۹۶۲ ، شورشی را علیه اتیوپی آغاز کرد که تا ۱۹۹۲ به طول انجامید.
در ۱۹۷۷ چریک‌های اریتره‌ای این سرزمین را تقریباً به‌طور کامل از وجود نیروهای اتیوپی پاکسازی کردند، ولی دولت مارکسیست اتیوپی به رهبری سرهنگ منگستو با استفاده از سلاح‌های شوروی به جنگ پرداخت و در سال بعد وضعیت را بر عکس کرد.
جبهه آزادیبخش خلق اتیوپی با جبهه آزادیبخش تیگره اتیوپی در سرنگونی منگیستو در ۱۹۹۱ مؤثر بود و در آن سال اریتره عملاً از اتیوپی جدا گشت. جبهه آزادیبخش خلق اریتره (EPLF) ، کنترل اریتره را در می ماه ۱۹۹۱ در دست گرفت و دولت انتقالی را تا زمان تصویب قانون اساسی این کشور اداره کرد.
همه‌پرسی در اریتره در آوریل ۱۹۹۳ با اکثریتی جامع استقلال را مورد تأیید قرار داد .طبق برنامه همه پرسی ، این سرزمین در ۲۴ مه ۱۹۹۳ به استقلال کامل رسید.
درگیری‌های اتیوپی و اریتره پس از استقلال این کشور نیز ادامه یافت و در می ماه ۱۹۹۸ منطقه شرق آفریقا شاهد درگیری مرزی میان ارتش اریتره و اتیوپی بود که بهانه اولیه این جنگ ادعای ارضی بر سر یک منطقه مرزی به مساحت ۴۰۰ کیلومتر مربع بود که به نظر فاقد ارزش اقتصادی و جایگاه راهبردی نیز بود.
…، اینک کتابی را که تحت عنوان « دولت انتقالی اریتره » پیش رو دارید ، مولف تلاش خود را بکار برده است تا این اثر به نحو مطلوب به زیور طبع آراسته شود تا مورد استفاده علاقه مندان برای آشنایی با این کشور، قرار گیرد .
با سپاس و احترام
احمد علامه فلسفی

فهرست عناوین کتاب
مقدمه ………………………………………………………………………..3
فصل اول –جغرافیا………………………………………………………11
فصل دوم-تاریخ…………………………………………………………13
فصل سوم – فرهنگ…………………………………………………..19
فصل چهارم- اقتصادی…………………………………………….. 35
فصل پنجم -ساختار سیاسی و حکومتی …………………..45
فصل ششم -روابط جمهوری اسلامی ایران با جمهوری اریتره 81
فصل هفتم -جاذبه های گردشگری ، کاخ ها وموزه ها 93
دولت انتقالی اریتره در یک نگاه :
نام رسمی کشور ……………………..دولت انتقالی اریتره
پایتخت…………………………………….. اسمره- بزرگترین شهر
زبان رسمی…….. تیگرینیا ، عربی، انگلیسی آفار، عربی، تیگری، کوناما
نوع حکومت…………………………. نظام ریاستی تک حزبی- دولت انتقالی
رئیس جمهور……………………………… ایسایاس آفورکی
استقلال از ایتالیای استعمارگر……. نوامبر ۱۹۴۱ – از اتیوپی. ۲۴ مه ۱۹۹۳
مساحت…………………………………………. ۱۱۷٬۶۰۰کیلومتر مربع
جمعیت…………………………………………. 7 میلیون نفر
واحد پول……………………………………….. ناکفا (ERN)
تقسیمات استانی …………….. 6 استان شامل؛ انسبه، دبوب، دبوباوی کیا
، گش برکه، ماکل، سمناوی خییه بحری
کشور های همسایه ……………………جیبوتی، اتیوپی، سودان
ادیان و مذاهب و نسبت جمعیتی : 50%مسیحی (بیشتر ارتودوکس) ، 48% مسلمان و 2% اعتقادات محلی